முறைத்துப் பார்க்கும் வண்ணத்துப் பூச்சி !

நீ சிதறிய வெட்கத்திலிருந்து
மெல்லப் பறந்த - ஒரு
வண்ணாத்துப் பூச்சி
முறைத்துப் பார்க்கிறது.

சில்லென்ற சிரிப்புடன்
அணைக்கிறாள்
மழைப் பெண்.
இருந்தும் வியர்க்கிறேன்...
அருகில்,
மிக அருகில்
உன் அசைவுகள்.

வீட்டுப் பூனையாக

வீறாப்புடன் திரிந்தவனை

கடித்துக் குதறி - உன்

காலடியில் போட்டது

அந்தக் காதல் தான்.

உலகில் பூக்களில்லை.
தினமும் அழகாய்ப் பூக்கும்
உன்னைத் தோற்கடிக்க...

வீட்டில் சாப்பிடமாட்டேன்.
உன்னைப் பார்த்த பின்
பசிப்பதில்லை
என்றெல்லாம் இல்லை.
பார்வைகளால்
உன்னைத் தின்பதே
போதுமாயிருக்கிறது...

என்னமோ கேட்கிறாய்.
சுதாகரித்துக் கொள்ள
அவகாசம் கொடு -
பதிலுகிறேன்...

என் வெப்ப மூச்சை ஆழ்ந்து
ருசிக்கிறாய்.
நாசிக்குள் சென்று உன்
உயிருடன் கலப்பதை
நானும் உணர்கிறேன்.
காதலில் சைவம் கேட்பவன்.
இப்போதைக்கு
அப்பால் போகிறேன்!
.
.
.

Comments

முற்றத்தில் ஒரு தனிமை

இரவு ஏழு மணிக்கெல்லாம் ஏதும் எழுதச் சொல்கிறது தனிமை. தனிமை கூட ஒருவகையில் மருத்துவம் தான். சோகமான பொழுதுகளில் சுகம் தருகிறதே? தனிமை - எப்பொழுதும் சக்தி மிக்கது! சூரியனின் தனிமை சுட்டெரிக்கிறது. நிலவின் தனிமை அழகில் மிக்கது. தாஜ்மஹாலின் தனிமை காதலை ஆள்கிறது. பாகற்காய் போன்றது தனிமை. அவ்வப் போது சேர்த்துக் கொண்டால் ஆயுளுக்கும் நல்லது. பின்னிரவுப் பொழுதுகளில் பிரகாசம் குறையும் போது தாலாட்டவும் செய்கிறதே தனிமை. தனிமை ஒரு கொடை தான். திகட்டாத வகையில் - அதை பாவிக்கும் போது. . . .

வெட்கத்துண்டை வீசியவள்!

எப்போது பார்த்தாலும், படித்தாலும் மனசை கொள்ளை கொள்ளும் தபூ சங்கரின் காதல் கவிதைகள் நீ! வெனிஸ்வேலா நாட்டுக்காரியை உலக அழகியாகத் தெரிந்தார்கள் - உன்னைப் பார்க்காத முட்டாள்கள்! உன் விரலைப் பிரிந்த நகத்துண்டு, உன்னை விட்டு உதிர்ந்த தலை முடி, உன்னை விட்டுத் தவறிய கைக்குட்டை என எதுவுமே என்னிடம் இல்லை! உன்னை வேண்டாமென்று வெறுத்தவை எனக்கெதற்கு? உனக்கான முக்கியத்துவத்தை குறைத்து விடுவேனோ என்ற பயத்தில், நான் ஆசையாக எழுதிக்காட்டும் கவிதைகளில் - நீ ஆர்வம் காட்டமாட்டாய். உடனே எனக்குள் நினைத்துக் கொள்வேன் - சாதாரண கவிதை மீது ஹைக்கூ ஒன்று பொறாமைப் படுகிறதே என்று! கூடுவிட்டுக் கூடுபாயும் வித்தைக்காரன் நான். சமயங்களில் மாறிவிடுகிறேன்... வர்ணக்குடுவை சுமந்துசெல்லும் வண்ணத்துப்பூச்சியாய், உன் உதட்டுச் செம்பில் நிறைந்து வழியும் புன்னகைப் பாலாய், உன் கண்களின் படபடப்புக்குள் சிக்கிக் கொண்ட வெட்கத் துண்டாய், மஞ்சள் பூக்களாய், மலை நாட்டுச் சுடாத வெய்யிலாய், நதிகளை நனைக்கும் சில்லென்ற மழைய...

என் முற்றத்துக் கவிதைகள் (ஹைக்கூ தொகுதி)

ஹைக்கூ என்பது நீண்ட நெடிய வரலாறு கொண்டது. நான் இங்கே அதன் வரலாற்றைப் பற்றிக் கூறப்போவது கிடையாது. அதன் வரலாற்றைப் பற்றி முழுமையாக தெரிந்து கொள்ள இங்கே சொடுக்கவும் http://en.wikipedia.org/wiki/Haiku (நன்றி விக்கிபீடியா) தமிழில் ஹைக்கூ எழுதுவதற்கு கடைப்பிடிக்க வேண்டிய நியாயமான சில விதிமுறைகளை, மறைந்த எழுத்துலக ஜாம்பவான் சுஜாதா அவர்கள் தனது ஹைக்கூ எழுதுவது எப்படி என்கிற புத்தகத்தில் இலக்கணமாக வகுத்திருப்பார். அதாவது, தமிழில் எழுதப்படும் ஹைக்கூ ஆனது :- சொந்த அனுபவமாக இருக்க வேண்டும் / பார்த்து உணர்ந்ததாக இருக்க வேண்டும். மூன்று வரிகளுக்குள் எழுத வேண்டும். முதல் இரண்டு வரிகளில் ஒரு கருத்தும், இறுதி வரியில் தொடர் கருத்தும் சொல்ல வேண்டும். முடிந்த வரை சுருக்கமாக, அளவில் சிறிதாக இருக்க வேண்டும். ஹைக்கூ ஆனது, முதல் வரியும் இறுதி வரியும் ஐந்து வசனங்களையும், நடுவரியில் ஏழு வசனங்களையும் கொண்டதாகவே எழுதப்படுவது வழக்கம். ஆனால் தமிழுக்காக அந்த நியதியை சற்று தகர்க்கலாம். அத்துடன் சென்றியு எனப்படும் ஒரு வகையும் உள்ளது. ஹைக்கூ போலவே வடிவ...

தெருப்பாடகன்!

Search This Blog