Skip to main content

நகர வாழ்க்கை






நகர வாழ்க்கையின் பாதியை
நிரம்பி வழியும் பேரூந்துகளும்,
அது சுமக்கும்
வியர்வை நாற்றங்களும்,
எதிர்ப்பு ஊர்வலங்களும்,
சாலை நெரிசல்களுமாய்
சர்வாதிகாரமாக
விளுங்கிக் கொண்டிருக்கின்றன...


கடற்கரை காற்றுக்கும்
வர்த்தகச் சாயம்
பூசப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றது.
சுத்தமானதாகச் சுவாசிக்க 
கியூவில் நின்று
டிக்கட் எடுக்க வேண்டி வரலாம்...


விளம்பரப் பலகைகளில் தான் 
எத்தனை இளம் பெண்கள்...
உதடுகளில்
உயிர் இல்லாமல்,
உள்ளாடையும் அணியாமல்!


விரைவு உணவுகள்
நாக்கை ஏமாற்றி,
விரைவாகவே
சிறு குடலில் விஷமாகின்றன.
இருந்தும்
விரும்பி  உண்ணப்படுகின்றன!


போட்டி போட்டுக் கொண்டு
வளரும் கட்டடங்கள்
பொருளாதாரத்தைக் கூட்டுகின்றனவாம்...
கட்டடங்களில் நிற்கும்
தொடர்பாடல் கோபுரங்களின்
அலைக் கற்றைகள்  
மனித ஆயுளைக் குறைக்கின்றதே!


குறுஞ்செய்திகளில்
உறுதி செய்யப்படும் காதல்,
ஹோட்டல் அறையில்
கற்பை -
சோதித்துப் பார்க்கச்
சம்மதிக்கின்றது.....


மென்மையை விற்கும் 
உதட்டுச்சாயம் பூசிய 
விபச்சாரப் பெண்களை
பிரத்தியேக சாலைகளில்
உணரலாம்!


சமூக வலைத்தளங்களில்
மூழ்கிக்கிடக்கும் இளந்தலை முறை-
ஆணிடம் பெண்ணாகவும்,
பெண்ணிடம் ஆண்மையானவனாகவும்
ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கின்றது!
இவர்களின்
ஆண் குறியை வெட்டினால் தகும்.


புகைவண்டி ஏறி,
கட்டணக் குளியல் போட்டு,
புளித்ததை உண்டு,
அலுவலகம் விரையும்
ஆயிரக் கணக்கானோரையும்
நகரம் உள்வாங்குகின்றது,
ஆனால் கண்டுகொள்வதில்லை!

சொகுசு வாகனங்களில் ,
ஆங்கிலம் பேசி,
பணத்தால் அடிக்கும்
மேல் தட்டு வர்கத்தவரையே
நகரம் மென்மையாகத் தாங்குகின்றது!

நகரம்-
மனம் நிறைவாக,
பணத்தின் தேவை அதிகமற்று,
மனிதத்துடன் வாழ்வதற்கான தகுதியை
எப்போதோ இழந்துவிட்டது!
.
.
           


   








Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

வெட்கத்துண்டை வீசியவள்!

எப்போது பார்த்தாலும்,  படித்தாலும் மனசை கொள்ளை கொள்ளும் தபூ சங்கரின்  காதல் கவிதைகள் நீ! வெனிஸ்வேலா நாட்டுக்காரியை உலக அழகியாகத் தெரிந்தார்கள் - உன்னைப் பார்க்காத முட்டாள்கள்! உன் விரலைப் பிரிந்த  நகத்துண்டு, உன்னை விட்டு உதிர்ந்த  தலை முடி, உன்னை விட்டுத் தவறிய  கைக்குட்டை என எதுவுமே என்னிடம் இல்லை! உன்னை  வேண்டாமென்று வெறுத்தவை  எனக்கெதற்கு? உனக்கான முக்கியத்துவத்தை குறைத்து விடுவேனோ  என்ற பயத்தில், நான் ஆசையாக எழுதிக்காட்டும் கவிதைகளில் - நீ ஆர்வம் காட்டமாட்டாய். உடனே  எனக்குள் நினைத்துக் கொள்வேன் - சாதாரண கவிதை மீது ஹைக்கூ ஒன்று பொறாமைப் படுகிறதே என்று! கூடுவிட்டுக் கூடுபாயும் வித்தைக்காரன் நான். சமயங்களில் மாறிவிடுகிறேன்... வர்ணக்குடுவை சுமந்துசெல்லும் வண்ணத்துப்பூச்சியாய், உன் உதட்டுச் செம்பில் நிறைந்து வழியும்  புன்னகைப் பாலாய், உன் கண்களின் படபடப்புக்குள் சிக்கிக் கொண்ட  வெட்கத் துண்டாய், மஞ்சள் பூக்களாய், மலை நாட்டுச்  சுடாத வெய்யிலாய், நதிகளை நனைக்கும் சில்லென்ற மழைய...
4 comments
Read more

முற்றத்தில் ஒரு தனிமை

இரவு ஏழு மணிக்கெல்லாம் ஏதும் எழுதச் சொல்கிறது  தனிமை. தனிமை கூட ஒருவகையில் மருத்துவம் தான். சோகமான பொழுதுகளில் சுகம் தருகிறதே? தனிமை - எப்பொழுதும் சக்தி மிக்கது! சூரியனின் தனிமை சுட்டெரிக்கிறது. நிலவின் தனிமை அழகில் மிக்கது. தாஜ்மஹாலின் தனிமை காதலை ஆள்கிறது. பாகற்காய் போன்றது தனிமை. அவ்வப் போது சேர்த்துக் கொண்டால் ஆயுளுக்கும் நல்லது. பின்னிரவுப் பொழுதுகளில் பிரகாசம் குறையும் போது தாலாட்டவும் செய்கிறதே தனிமை. தனிமை ஒரு கொடை தான். திகட்டாத வகையில் - அதை  பாவிக்கும் போது. . . .
5 comments
Read more

திமிரன்

  ஒருவன் திமிருடன் இருந்தால் அவனிடம் ஏராள பணம் இருக்கின்றது என்று அர்த்தமல்ல. அவன் அதிகாரத்தில் இருக்கின்றான் என்றும் அர்த்தமல்ல. மாறாக, மற்ற ஆண்கள் குடித்துவிட்டு வீதியில் வாந்தி எடுத்துக் கொண்டு திரிகையில் தான் குடிப்பதே இல்லை என்கின்ற திமிராக இருக்கலாம். ஒருபோதும் மற்றைய வர்களின் மனது புண்படும் படி பேசியதில்லை என்கின்ற தெனாவெட்டாக இருக்கலாம். ஒருபோதும் பிறரின் பொருட்களுக்கோ சொத்துக்களுக்கோ ஆசைப்படுவதில்லை என்கிற மிடுக்காக இருக்கலாம். பலரைப்போல தவறான வழியில் பணமோ பொருளோ ஈட்டுவதில்லை என்கிற கர்வமாக இருக்கலாம். யாரையும் ஏமாற்றிப் பிழைப்பதில்லை, யாரையும் அண்டிக் கொடுத்து, கோள் மூட்டி விட்டு அதில் சுகம் காணும் நயவஞ்சக குணம் தன்னிடம் இல்லை, வலக்கைக்கு தெரியாமல் இடக்கையால் இல்லாதோருக்கு உதவிகள் செய்பவன் என்கிற பெருமையாக இருக்கலாம். கோடியில் ஒருவனே அவ்வாறு இருப்பான்.  மதுசூதனன் அத்தகைய ஒருவன்.  திமிரன்!  எழுதிக்கொண்டிருக்கும் திமிரன் சிறுகதையில் இருந்து ஒரு பகுதி... எழுதிக் கொண்டிருந்த வேகத்தை நிறுத்தி நிதானமாக ஒருதடவை யோசித்த கமலக்கண்ணன், "இந்தக்காலத்தில இப்பிடி எழுதினால...
Post a Comment
Read more